Anne-Çocuk,  manşet

Çocuklarda İki Yaş Sendromu

Ya da “Yerim senin o minik krizlerini!”

Bebeğiniz büyüdükçe işler yoluna girer gibi oluyor, uykusu düzenleniyor, çevresiyle iletişimi artıyor, dişleri de tamamlanmak üzere. Üstelik gitgide daha sevimli oluyor. Fakat birden başkalarının çocuklarında gördüğünüz ve hiç düşünmeden “şımarıklık” diye nitelendirdiğiniz davranışları sizin bebeğiniz de göstermeye başlıyor. Sebepsiz yere ağlıyor, hiç bir şeyini paylaşmak istemiyor, kafasını vuruyor, çığlıklar atıyor, sizi zor durumda bırakıyor ve her istediğini kabul ettirmeye çalışıyor. Evet sizin ufaklık da iki yaş sendromu yaşıyor.

İki Yaş Sendromu Nedir?

İki yaş sendromu bazen 1,5 yaşından itibaren başlayan ve 3,5 yaşına kadar sürebilen bir kendini bulma sürecidir. Çocuğun bireyselleşme yolunda attığı en önemli adımlardan biridir ve tamamen normal bir süreçtir. Çocuğun algılarının açıldığı, benlik ve sahiplenme duygularını öğrendiği, çevresinin tepkilerini ölçtüğü ve kendini kabul ettirdiği bir dönemdir. Bu psikolojik dönem aynı zamanda çocuğun tuvalet eğitiminin verildiği bir döneme de denk gelir ve normal kabul edilirken aynı zamanda ebeveynler için büyük dikkat gerektirir.

iki-yas-sendromuİki Yaş Sendromunda Neler Olur?

İki yaş sendromunu her çocuk farklı atlatabilir. Kimileri çok fazla ısrarcı iken kimilerinde öfke nöbetleri daha fazla olabilir. Bu süreçte yaşananları şöyle özetlemek mümkün:

-En ufak şeye bile ağlama, tutturma

-Eşyalarına ve oyuncaklarına dokunulduğunda aşırı tepki verme, hiç bir şeyi paylaşmama

-Bağırma, sebepsiz yere çığlıklar atma

-Kendine zarar verme, başını duvara vurma

-İştahsızlık

-Uyku düzeninin bozulması

-Ebeveyni ile aşırı inatlaşma

-Her şeyi reddetme

İki Yaş Sendromunu Tetikleyen Ve Ağırlaştıran Etkenler Nelerdir?

İki yaş sendromunu hemen her çocuk yaşasa bile aile içinde ve çocuğun sosyal çevresinde yaşanan kimi olaylar ve rutinler çocuğun daha asabi olmasına yol açabilir.

Ebeveynlerin aşırı korumacı davranışları: Bu süreçte çocuk kendini ispat etme çabası ile yapma denen pek çok şeyi ısrarla yapmak isteyecektir.

Tuvalet eğitiminde yapılan yanlışlar: Çocuğu azarlamak, beceriksizlikle suçlamak, çevrenin ona tuvaletle ilgili sorular sorması, hazır olmadığı halde bezini çıkartmak gibi yanlışlar çocuğa çok zarar verir ve bunun etkileri sadece iki yaş sendromunda değil bir ömür boyu devam edebilir.

Temizlik ısrarı:

Çocuğu sürekli olarak temizlemeye çalışmak, yemeğini yerken kirlenmesine izin vermemek, ellerini sürekli silmek, zorla banyo yaptırmak çocuğu daha asabi yapabilir. Keşif çağında çocuklar daha özgür bırakılmalı ve temizlikleri de oyun sonunda yapılmalıdır.

Engelleme ve enerji birikimi:

Oyun oynamaları engellenen çocuklar enerjilerini atamadıkları için asabileşirler ve çevrelerindeki eşyaları kırıp dökebilirler. Bu yaşlarda çocuğun oyun ihtiyacı tam olarak karşılanmalı ve yorulmaları sağlanmalıdır.

Kardeşini kıskanma:

Benliğini bulma sürecindeki çocuk kardeşini kıskanabilir. Çocuklar hiç bir zaman kıyaslanmamalı ve çocuk, ihmal edildiğini düşünmemelidir.

Aile içi şiddet:

Aile içindeki fiziksel ve sözel şiddet iki yaş sendromunun daha ağır geçmesine neden olur. Bu yaşlarda çocukların beyinleri bir alıcı gibidir. Her şeyi kaydederler ve kopyalarlar. Aile içi şiddetin etkileri çocuğun tüm yaşamını olumsuz yönde etkiler. Araştırmalar çocukluğunda şiddet gören ya da şiddete şahit olan çocukların büyüdüklerinde şiddete daha eğilimli olduklarını göstermektedir.

Yiyecek konusunda ebeveyn ısrarı:

İki yaş sendromu ile birlikte çocuğun yeme düzeni bozulabilir ve saddece istediği şeyleri yemek için diretebilir.

Ebeveyn ilgisizliği: İki yaş sendromu yaşayan çocuk ilgi ister ve kendisiyle ilgilenilmediğini farkettiği zaman saldırganlaşabilir. İlgi çekmenin yollarını aramaya başlar. Çoğu zaman parktaki bir çocuğu itmek bile aile ilgisini çekmenin bir yoludur.

İki Yaş Sendromu Geçiren Çocuğa Nasıl Davranılmalı?

Bu hassas süreçte ebeveynlerin, çocuklarına bir birey olduğunu hissettirecek şekilde davranmaları çok önemlidir. Tehlike arz eden bir durum olmadıkça hareketlerini kısıtlamamaları gerekir. Her şeyi oyuna dönüştürerek çocukla zevkli vakit geçirmenin yolları arandığında hem çocuk hem de ebeveyn daha rahat hareket edebilecektir.

Çocuğunuz bu dönemde her şeyi yemek istemeyebilir. Öğünlerde onun yemeyi sevdiği bir şeyi de hazır edebilirsiniz. Hatta bazı tabakları birlikte hazırlayabilirsiniz. “Bir dilim de domates koyalım mı?” şeklinde çocuğunuzdan onay aldığınızda yemeğini daha kolay yiyecektir.

Çocuğunuz ani öfke nöbetlerine tutulduğunda onu mümkünse sakin bir yere götürün ve bir süre ağlamasına izin verin. Bu arada onu azarlamayın, bağırmayın. Ne kadar sinirlenirseniz sinirlenin çocuğunuza karşı sakin olun. Eğer evdeyseniz odasında bir süre yalnız bırakabilirsiniz.

Çocuğunuzla sürekli konuşun. O çok küçük ve derdini ancak bir iki kelimeyle ya da hareketleri ile anlatabiliyor. Onun beden dilini iyi okuyun. İstemediği şeyleri yapması için zorlayıcı tavırlar içine girmeyin.

Çocuğunuzu diğer çocuklarla ya da kardeşleriyle kıyaslamayın. “Aa bak ne kadar sakin bir kardeş, sen neden böylesin?” gibi söylemlerde bulunmayın. Çocuğunuz tekliğinin farkına varmaya çalışırken bu kıyaslama onu çok rahatsız edecektir.

Bu dönemde çocuklar oyuncaklarına ve eşyalarına dokunulmasından hoşlanmazlar. “Bu benim” diye tutturabilirler. Bu durum çocuğunuzun bencil bir kişi olacağı anlamına gelmez. Onu oyuncağı ile bir arkadaşının oynayacağı sonra da vereceği noktasında ikna etmeye çalışın, ama çok zorlamayın.

Çocuğunuz iki yaş sendromu sırasında size pek çok şeyi kabul ettirmeye çalışacaktır. Disiplin dengesini iyi koruyun. Her istediğini yapmayın ve sakin olduğu zamanlarda sebeplerini açıklayın. Örneğin ne kadar ağlarsa ağlasın arabada ön koltuğa almayın. Bu ve bunun gibi güvenliği ilgilendiren konularda taviz vermeyin. Çocuk sizin makul isteklerine cevap vereceğinizi bilmeli. Ama “hayır” dediğinizde de kararlı olduğunuzu hissedebilmeli. Bu onuda ebeveynlerin iş birliği içinde olmaları da gerekir. Annenin “hayır” dediği şeye baba “evet” derse çocuk mesajı alacak ve ona göre davranacaktır.

Eğer çocuğunuz artık kontrol edemeyeceğiniz şekilde davranıyor ve başa çıkamıyorsanız bir uzmana götürmek en doğru yol olacaktır.

İki Yaş Sendromu Sırasında Anne Ve Babalar Nasıl Rahatlamalı?

İki yaş sendromu çocuğun en sıkıntılı süreçlerinden biri olabilir. Bu dönemi anne baba olarak rahat atlatabilmek için çocuk bakımı paylaşılmalı. Eğer gün boyu çocuğa anne bakıyorsa günde bir iki saatini kendine ayıracak şekilde evden uzaklaşabilir. Bu çocuğu ihmal etmek değildir. Bilakis “yapma”, “etme” demeden geçirilecek bir iki saat anneyi de rahatlatacak ve sinirlerini yatıştıracaktır. Çocuğun her şeyi keşfettiği bu yaşlar anne ve babanın da dünyayı yeni bir gözle gördüğü zamanlardır. Kelebeği, kuşu, böceği çocuklarıyla birlikte yeniden keşfetmek için eşsiz bir zamandır. Ebeveynler bu fırsatı değerlendirmeyi bildiklerinde çocuklarının kendilerine ne çok şey öğrettiğini fark edeceklerdir.

Tanışırız elbet. :)

Siz yazın biz mutlaka size döneriz! İnanmazsanız deneyin. :)