Nisan. Hava çok sıcak. Talha kentinde sokakta oturmuş, kakuleli nescafelerimizi içiyoruz. Sokağa masalar koymuş kaçak bir kafe burası. Tren saatini bekliyoruz. Üç kişiyiz, annem ben ve kız kardeşim. Mısır’a geleli bir hafta oldu. Yaklaşık 25 senedir görmediğim annemi ziyarete geldim. Uzun zamandır yaşadığından bile emin değildim. Babamdan boşanıp gitmişti, başka biriyle evlenmişti, çocukları olmuştu. Şimdi kafamda yüzlerce soruyla Mısır’daydım işte. Bir barışma süreciydi bu annemle. En çok da kendimle. Kakuleli kahve iyi geliyor. Oturduğum yerden bir kaç fotoğraf çekiyorum. Mimari çok hoşuma gidiyor, Küba’daki sömürge dönemi mimarisine benzetiyorum. Gölgeli geniş girişler, sütunlu balkonlar, taşa işlenmiş arabesk desenler. Sohbetimiz nasıl başladı, nasıl oraya geldi hatırlamıyorum ama bakirelik üzerine konuşuyoruz annemle. Türkiye’de…